II Liceum Ogólnokształcące

Międzynarodowa Warszawska Wystawa Wynalazków IWIS (International Warsaw Invention Show) to największe w Polsce międzynarodowe wydarzenie promujące wynalazczość i innowacje.

Miło nam poinformować, że dwóch uczniów z klasy 3a naszego liceum: Adrian Pluto-Prondziński i Wojciech Zacharski, zostało uhonorowanych Srebrnym Medalem. Spośród 350 wynalazków, ich: "Dual Engine System", został doceniony w oczach jury. Warto nadmienić, że cały projekt wspierali: mgr Grażyna Linder, mgr Romuald Jakowczyk oraz mgr inż. Rafał Zacharski.

Z ogromną satysfakcją informujemy, iż 10 października 2017 roku w Urzędzie Miejskim w Słupsku odbyło się uroczyste wręczenie Stypendiów Prezydenta Miasta Słupska za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne. 

W gronie stypendystów znaleźli się uczniowie Gimnazjum nr 3: Julia Iwaszkiewicz, Julia Kalinowska, Monika Kisielewska, Olga Kowalska, Nikodem Leleniewski, Magdalena Ryśnik oraz jedyni w mieście uczniowie szkół ponadgimnazjalnych z II Liceum Ogólnokształcącego: Julia Świechowska, Kacper Ostrowski.

Za osiągnięcia artystyczne Stypendium Prezydenta Miasta Słupska otrzymała Iga Lao.

Z przyjemnością informujemy,

iż Panie Iwona Płóciennik oraz Dominika Korzeniowska-Gudyn

otrzymały

Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Gratulujemy

Już działamy! 27 września przeszło 60 wolontariuszy przyjęło regulamin klubu.

To dopiero początek działalności, ale już kilka akcji za nami, projekt napisany i wyróżniony w konkursie zorganizowanym przez regionalne Centrum Wolontariatu na „Najciekawszą Młodzieżową Inicjatywę Lokalną” (wybrano 10 projektów ze Słupska i regionu) - przewodnicząca klubu, Wiktoria Furmanek z II b LO, wraz z grupą wolontariuszy zorganizuje spotkania z seniorami i wspólne zajęcia. Zapraszamy do współpracy, ale przede wszystkim oferujemy swoją pomoc!

Naszą opiekunką jest p. Beata Szlom, która udzieli wszelkich informacji dotyczących działań wolontarystycznych w naszej szkole.

Nasze pierwsze spotkanie.

 3 października br. klasy 1A, 1C oraz 1D wybrały się wspólnie z wychowawcami, Panią Sylwią Milczarek, Iwoną Płóciennik i Dorotą Kłos, do kina Rejs na film  pod tytułem "Ptaki śpiewają w Kigali". Jest to ostatnie wspólne dzieło Krzysztofa Krauze i Joanny Kos-Krauze. Ta produkcja na pewno nie należy do najłatwiejszych, ponieważ twórcy poruszyli w nim tematy trudne, ale bardzo ważne.  Nasze reakcje po filmie były różne. Jedni byli zachwyceni i poruszeni, jedni znudzeni, a niektórym ten film dał wiele do myślenia.

Haile Gebrselassie w jednym ze swoich wywiadów stwierdził, iż „bez biegania nie ma życia”. W Mickiewiczu można znaleźć takich, którzy do centrum handlowego w sobotę idą pobiegać. Ku zdziwieniu - nie po sklepach. Z mickiewiczowską tarczą na piersi, promują zdrowy tryb życia i udowadniają, że nie istnieją żadne ograniczenia. Jak człowiek czuje się po ukończeniu biegu na 21 km i 97,5 metra? Odpowiedź jest prosta – czuje się spełniony.

Dnia 30 września 2017 roku odbył się 1. Słupski Półmaraton „Biegiem do Jantara”. Pokonanie trasy półmaratonu wymagało od uczestników doskonałej kondycji fizycznej, hartu ducha i zdeterminowania. Nie wszystkim udało finiszować, ale Pani profesor Maria Rządkowska osiągnęła wyznaczony przez siebie cel – przekroczyła linię mety z wynikiem bliskim rekordu życiowego.

Dnia 02. 10 klasa II a i II b uczestniczyły w Kinie Rejs w projekcji filmu Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze "Ptaki śpiewają w Kigali".

Akcja filmu rozpoczyna się w 1994 roku. To historia polskiej ornitolog, która prowadzi badania nad spadkiem populacji sępów w Rwandzie. Kiedy zaczyna się ludobójstwo, kobieta – trochę przez przypadek – ratuje młodą rwandyjską dziewczynę, córkę swojego współpracownika należącego do plemienia Tutsi. Zabiera ją ze sobą do Polski. Po przyjeździe bohaterki są złamane i niezdolne do wpisania się w rutynę codziennego życia. Obie próbują się podnieść z tego, co przeżyły.

"Ptaki śpiewają w Kigali" to opowieść o przyjaźni, przebaczeniu i potędze przyrody. Już od pierwszych kadrów widać, że jest to zupełnie inne kino niż poprzednie tytuły tych reżyserów. Jest bardziej kameralnie, spokojnie, dialogi ograniczono do minimum, przez co widz może poczuć się jak ktoś w rodzaju obserwatora, niemego świadka tragedii z 1994 roku i tego, co nastąpiło później. To kino trudne, ale na pewno nie można wobec tego filmu przejść obojętnie.

Regulamin projektu do pobrania w formacie PDF - TUTAJ

Program do obsługi plików pdf znajduje się pod adresem http://get.adobe.com/reader/